تصاویر | بازیگرانی که از امروز به سینما می‌آیند | بهاره رهنما، تنابنده، نیکی کریمی و ...
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۶۸۱۳۹
به گزارش همشهری آنلاین، فیلم‌های اکران عیدفطر، نمایش رسمی خود را از امروز آغاز می‌کنند. هرچند که نمایش برخی از این آثار، از روز گذشته، در چند سینمای پایتخت آغاز شد اما نخستین روز نمایش رسمی این ۴ فیلم، از امروز در سینماهای سراسر کشور رقم خواهد خورد.
۴ فیلمی که در نگاه نخست، کمتر کسی تصور می‌کرد که ترکیب طلایی‌ترین اکران امسال را تشکیل دهند اما حالا که همه چیز نهایی شده، باید امیدوار بود که این فیلم‌ها، از تمام ظرفیت‌های خود برای رونق گیشه بهره ببرند و همچنین انتظار داشت تا شورای صنفی نمایش، طی دو هفته آینده، ترکیب فیلم‌های اکران دوم فطر را مشخص کرده تا فرصت سه‌ماهه‌ای که حکم مرگ و زندگی را برای گیشه امسال دارد، به همین راحتی سوخت نشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با این حال، از امروز، نمایش رسمی ۴ فیلم آهنگ دونفره، دسته دختران، سه کام حبس و بابا سیبیلو آغاز می‌شود که امیدواریم این آثار بتوانند گیشه‌هایی پررونق را برای اقتصاد سینمای کشور رقم بزنند.
آرزو ارزانش در نخستین تجربه کارگردانی بلند خود، آهنگ دونفره را در اواسط دی‌ماه ۹۹ جلوی دوربین برد. نخستین نکته‌ای که در این فیلم، جلب توجه می‌نماید، حضور فرزاد فرزین در قامت یکی از بازیگران اصلی فیلم است. این فیلم، تنها فیلم اکران فطر است که از حال و هوای موزیکال برخوردار است و همین عامل سبب شده تا امیدهایی نسبت به فروش این فیلم به وجود بیاید.
در این فیلم که مسعود اطیابی را در مقام مشاور کارگردان، به خود می‌بیند، احمد مهران‌فر، فرزاد فرزین و بهاره کیان‌افشار در نقش‌های اصلی ظاهر شده‌اند. در خلاصه داستان این فیلم آمده: چقدر مسیر زندگی‌مان با مسیر دود سیگار یکی است، هر دو به سمتی می‌روند که دلمان نمی‌خواهد...
منیر قیدی با ویلایی‌ها، یک اتفاق خوب را در سینمای دفاع‌مقدس رقم زد و حالا دسته دختران به‌عنوان دومین ساخته بلند سینمایی این کارگردان، حال و هوای زنانه دیگری از دوران دفاع مقدس را به تصویر می‌کشد. فیلمی که به‌مانند نخستین ساخته این کارگردان، با حضور چهره‌های شناخته‌شده جلوی دوربین رفته است. نیکی کریمی، پانته‌آ پناهی‌ها، فرشته حسینی و هدی زین‌العابدین، ایفاگر نقش‌های اصلی این فیلم هستند.
دسته دختران در سال ۱۴۰۰ ساخته شد و در همان سال نیز در جشنواره فجر به نمایش درآمد که چندان تحویل گرفته نشد. این فیلم، داستان مقاومت زنان در روزهای حساس ابتدایی جنگ است که دربردارنده برخی مستندات تاریخی از این اتفاق است.
سامان سالور، ۶ سال پس از تمشک، پشت دوربین سه کام حبس ایستاد. فیلمی که در سال ۹۸ ساخته شد و در همان سال نیز با نمایش در جشنواره، با موج مثبتی از سوی مخاطبان و منتقدان مواجه شد.
حالا این فیلم اجتماعی که محسن تنابنده و پریناز ایزدیار را در مقام نقش‌های اصلی خود می‌بیند، به‌عنوان مهم‌ترین فیلم اکران فطر امسال، به روی پرده رفته است که می‌تواند دوقطبی خوبی را با ملاقات خصوصی ایجاد کرده و دوستداران سینمای اجتماعی بسیاری را به سینماها بکشاند.
فیلم، راوی یک داستان صریح است که طی آن، یک تصادف به ظاهر ساده، رازی را برای زن خانواده آشکار می‌کند که سبب می‌شود تا وی قدم در مسیری بگذارد که شاید در کابوس خود نیز چنین آینده‌ای را برای خود متصور نمی‌شد.
فرزند ساموئل خاچیکیان، در نخستین تجربه سینمایی خود، فیلم بابا سیبیلو را با تهیه‌کنندگی احمد احمدی جلوی دوربین برده است. فیلمی که سال ۹۸ ساخته شد و رضا شفیعی‌جم، بهاره رهنما، امیرحسین صدیق و عباس محبوب، نقش‌های اصلی آن را ایفا می‌کنند.
پس از ناکامی محض بچه‌های طوفان در اکران نوروزی، سینمای کودک و نوجوان هیچ نماینده خوبی در اکران امسال نداشت و بنابراین نمایش این فیلم را باید به فال نیک گرفت و انتظار داشت تا چراغ سینمای کودک برای سال جدید، با این فیلم مفرح ادوین خاچیکیان روشن شود.
این فیلم با داستانی مهیج، مناسب نوجوانان و خانواده‌ها است و تلاش کرده تا با بهره‌گیری از موقعیت‌های فانتزی، رضایت‌خاطر مخاطبان خود را فراهم آورد.
کد خبر 755021 منبع: ایرنا برچسب‌ها کارگردانان سینمای ایران نیکی کریمی خبر مهم بازیگران سینما و تلویزیون ایران محسن تنابنده سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کارگردانان سینمای ایران نیکی کریمی خبر مهم بازیگران سینما و تلویزیون ایران محسن تنابنده سینمای ایران نقش های اصلی دسته دختران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۸۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)
دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته می‌شود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند. صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقش‌آفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
به گزارش روزیاتو، نام روح‌انگیز سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامی‌نژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سال‌ها بی‌خبری و با تصاویری تکان‌دهنده از این ستاره سال‌های دور سینما واکنش‌های تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد:
زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سال‌های پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روح‌انگیز سامی‌نژاد مُرده است. من تا آن روز فکر می‌کردم روح‌انگیز سامی‌نژاد باید سال‌ها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامی‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنج‌شنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامی‌نژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود:
من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامی‌نژاد را در فیلم تهامی‌نژاد دیده بودم که گریه می‌کرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناس‌ترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلی‌های دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعه‌ای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخش‌هایی از آن آمده است:
وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامی‌نژاد در آن نقش «گلنار» را بازی می‌کرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنش‌های ناگواری برانگیخت، که به‌درستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچ‌گاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامی‌نژاد تصوری از آن واکنش‌ها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر می‌داشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم می‌شد؟
گفته می‌شود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوشش‌هایی را در زمینه ساخت فیلم انجام می‌داد و در این‌باره بهارلو ادامه داده است:
به‌موازات فعالیت‌های سخت‌کوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خان‌بهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جست‌وجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلوی‌ِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایش‌ها و تعزیه‌ها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سال‌ها در فیلم‌های اوگانیانس و مرادی ایفای نقش می‌کردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آن‌ها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، به‌همین دلیل موانع کم‌تری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او به‌عنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سی‌ام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیده‌بان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همین‌سینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگ‌های خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را به‌چشم ببینند.
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامی‌نژاد چنان انگشت‌نما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.
سامی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامی‌نژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامی‌نژاد نقل شده است:
اغلب به‌طور کنترل‌نشده‌ای می‌خندید و در حالی‌که اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانی‌های متعصب او را مورد ضرب‌وشتم قرارمی‌دادند و حتی بطری به‌طرفش پرتاب می‌کردند. به‌طوری‌که همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روح‌انگیز سامی‌نژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامی‌نژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبه‌ای با ایسنا گفته بود:
بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آن‌ها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسل‌های دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آن‌ها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمی‌های معروف، بریده‌اند و سعی می‌کنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سال‌ها به آن‌ها بی‌لطفی شده است و دل پرگلایه‌ای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که می‌توانست بازی کند. در یکی از برنامه‌های تلویزیونی هفت، بعد از سال‌ها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید می‌بینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمی‌توان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سال‌ها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او می‌توانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بی‌غمی وجود نداشت، می‌توانست نقش یک پدر را بازی بکند.
کانال عصر ایران در تلگرام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان